Wat een spannende dag! Dit had ik nog niet meegemaakt…
Het begon op een zeer winderige dag. We voeren uit de jachthaven, door de smalle brug (die nog altijd gewoon open blijft staan, gelukkig!) naar de kade bij de sluis van Oudenaarde.
Oh, we gaan water innemen, dacht ik. Dat hebben we al eens meer gedaan, natuurlijk. Kijk maar in een vorige notitie waar ik dat water innemen haarfijn uitleg.
En ja, alle tanks werden gevuld. Maar we voeren niet terug naar de haven, we bleven overnachten aan de kade. Gek! Maar mij hoorde je niet klagen: zoveel lekkere geurtjes om te ontdekken hier op het grasveld langs de Schelde…
‘s Morgens was het al meteen raak: zoveel wind,zeg! Ik woei bijna uit mijn vel. Gelukkig heb ik vier-poot-aandrijving…
heel veel wind!
Kijk nu, er staan zelfs echte golven in de rivier! Laten we maar terug naar binnen gaan.
Maar de rust duurde niet lang. Ineens waren er overal op straat zwarte mensen in fleurig rode kleding. Dit zijn allemaal Pieten, vertelde Olga. En ze deden gek ook! Ze zwaaiden naar de auto’s, renden heen en weer, eentje reed op een skateboard en een andere klom zomaar op een tankwagen. Volgens mij mogen zelfs Pieten dat niet doen!
Geloof het of niet, maar het werd nog erger!
Die hele bende stapte gewoon bij ons aan boord! Oh ze stelden zich braaf voor, hoor: er was een tuin-Piet (om al die afgewaaide bladeren weg te vegen), een weer-Piet met een windmeter (die was toch kapot, denk ik, want volgens hem was het windstil), een versier-Piet (ik begrijp het niet helemaal, maar Maurits zag dat helemaal zitten!), zelfs een rode-kruis-piet (ik denk toch eigenlijk een Piet-in…)en ja, natuurlijk ook de opper Piet! Die had een heeeeel groot boek vast, met veel namen erin. Ik was braaf genoeg geweest, zei hij, en ik hoefde niet in de zak. Ik zou niet lang in die zak gezeten hebben,hoor, daar bijt ik zo 123 een gat in. Maar het hoefde niet!
Overal Pieten….!
En als je dan denk dat we ondertussen meer dan genoeg van die Pieten aan boord geladen hadden, stapte er ook nog HOOG BEZOEK binnen: een hele oude man, wel heel vriendelijk want ik kreeg zelfs een aai, met een lange rok en een hoge hoed. Dat is nu Sinterklaas, zei Olga. Met die hoed zat hij tegen het plafond, kijk maar:
Nu was iedereen aan boord. De vlaggetjes flapperden wild. Het leek wel storm daarbuiten, maar het viel wel mee, zei schipper Maurits. Dus gingen de trossen los en voeren we naar de wachtende kinderen van Oudenaarde.
Aan dek zag het echt zwart van het volk! Er stonden heel veel Pieten aan dek. En nog meer Pieten zaten samen met Sinterklaas in het stuurhuis. Daar bleef de lieve man een beetje uit de wind. Onderweg deden die Pieten weer van alles: ze zongen en dansten, ze zwaaiden en sprongen (als Maurits niet keek) en ze vulden de zakken met allerlei lekkers.
De brug ging open en schipper Maurits liet de fluit spreken. Dat hoor ik ook niet vaak. Net als bij een auto mag je niet zomaar toeteren… En kijk daar stonden alle kinderen braaf te wachten. Ze zongen en zwaaiden naar de Pieten en Sinterklaas. Wat een feest!
De boot kwam mooi aan de kade te liggen. De politiemensen namen zelfs de trossen aan, dat was gemakkelijk! De kade was hier wat hoger en dus kreeg Sinterklaas een trapje om van boord te gaan. Doe het maar met zo’n lange rok,hé! Al snel stroomden alle Pieten met hun zakken en verrassingen naar de kinderen en… ons bootje was weer leeg!
Of toch bijna: voor iedereen was een zak snoepgoed achtergebleven en voor mij enkele ballonnen … heel leuk om te laten heen en weer springen, om ze dan kapot te bijten. En ja, die knal vind ik wel leuk!
Toen iedereen vertrokken was om feest te vieren met Sinterklaas in het cultureel centrum, voeren we voorzichtig terug naar de jachthaven.
Wat een belevenis! Zou die man met zijn Pieten volgend jaar weer aan boord stappen?
Wat een spannende dag! Dit had ik nog niet meegemaakt…
Het begon op een zeer winderige dag. We voeren uit de jachthaven, door de smalle brug (die nog altijd gewoon open blijft staan, gelukkig!) naar de kade bij de sluis van Oudenaarde.
Oh, we gaan water innemen, dacht ik. Dat hebben we al eens meer gedaan, natuurlijk. Kijk maar in een vorige notitie waar ik dat water innemen haarfijn uitleg.
En ja, alle tanks werden gevuld. Maar we voeren niet terug naar de haven, we bleven overnachten aan de kade. Gek! Maar mij hoorde je niet klagen: zoveel lekkere geurtjes om te ontdekken hier op het grasveld langs de Schelde…
‘s Morgens was het al meteen raak: zoveel wind,zeg! Ik woei bijna uit mijn vel. Gelukkig heb ik vier-poot-aandrijving…
heel veel wind!
Kijk nu, er staan zelfs echte golven in de rivier! Laten we maar terug naar binnen gaan.
Maar de rust duurde niet lang. Ineens waren er overal op straat zwarte mensen in fleurig rode kleding. Dit zijn allemaal Pieten, vertelde Olga. En ze deden gek ook! Ze zwaaiden naar de auto’s, renden heen en weer, eentje reed op een skateboard en een andere klom zomaar op een tankwagen. Volgens mij mogen zelfs Pieten dat niet doen!
Geloof het of niet, maar het werd nog erger!
Die hele bende stapte gewoon bij ons aan boord! Oh ze stelden zich braaf voor, hoor: er was een tuin-Piet (om al die afgewaaide bladeren weg te vegen), een weer-Piet met een windmeter (die was toch kapot, denk ik, want volgens hem was het windstil), een versier-Piet (ik begrijp het niet helemaal, maar Maurits zag dat helemaal zitten!), zelfs een rode-kruis-piet (ik denk toch eigenlijk een Piet-in…)en ja, natuurlijk ook de opper Piet! Die had een heeeeel groot boek vast, met veel namen erin. Ik was braaf genoeg geweest, zei hij, en ik hoefde niet in de zak. Ik zou niet lang in die zak gezeten hebben,hoor, daar bijt ik zo 123 een gat in. Maar het hoefde niet!
Overal Pieten….!
En als je dan denk dat we ondertussen meer dan genoeg van die Pieten aan boord geladen hadden, stapte er ook nog HOOG BEZOEK binnen: een hele oude man, wel heel vriendelijk want ik kreeg zelfs een aai, met een lange rok en een hoge hoed. Dat is nu Sinterklaas, zei Olga. Met die hoed zat hij tegen het plafond, kijk maar:
Nu was iedereen aan boord. De vlaggetjes flapperden wild. Het leek wel storm daarbuiten, maar het viel wel mee, zei schipper Maurits. Dus gingen de trossen los en voeren we naar de wachtende kinderen van Oudenaarde.
Aan dek zag het echt zwart van het volk! Er stonden heel veel Pieten aan dek. En nog meer Pieten zaten samen met Sinterklaas in het stuurhuis. Daar bleef de lieve man een beetje uit de wind. Onderweg deden die Pieten weer van alles: ze zongen en dansten, ze zwaaiden en sprongen (als Maurits niet keek) en ze vulden de zakken met allerlei lekkers.
De brug ging open en schipper Maurits liet de fluit spreken. Dat hoor ik ook niet vaak. Net als bij een auto mag je niet zomaar toeteren… En kijk daar stonden alle kinderen braaf te wachten. Ze zongen en zwaaiden naar de Pieten en Sinterklaas. Wat een feest!
De boot kwam mooi aan de kade te liggen. De politiemensen namen zelfs de trossen aan, dat was gemakkelijk! De kade was hier wat hoger en dus kreeg Sinterklaas een trapje om van boord te gaan. Doe het maar met zo’n lange rok,hé! Al snel stroomden alle Pieten met hun zakken en verrassingen naar de kinderen en… ons bootje was weer leeg!
Of toch bijna: voor iedereen was een zak snoepgoed achtergebleven en voor mij enkele ballonnen … heel leuk om te laten heen en weer springen, om ze dan kapot te bijten. En ja, die knal vind ik wel leuk!
Toen iedereen vertrokken was om feest te vieren met Sinterklaas in het cultureel centrum, voeren we voorzichtig terug naar de jachthaven.
Wat een belevenis! Zou die man met zijn Pieten volgend jaar weer aan boord stappen?
[:nl]Google gebruikt cookies om de activiteit op deze website te analysen. Informatie in verband met uw gebruik van onze website word daardoor met Google gedeeld.AcceptInfo[:en]Google uses cookies to analyse trafic to this site. information related to your use of our site is shared with Google for this purpose.AcceptInfo[:de]Google verwendet Cookies um die Aktivität auf diese WebSite zu analysieren. Ihr Besuch auf unsere Seiten wird deshalb mit Google geteilt .AcceptInfo[:fr]Google utilise des cookies pour analyser le trafic sur ce site. Les informations relatives à votre utilisation de notre site sont partagées avec Google à cette fin.AcceptInfo[:]
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Wat een spannende dag! Dit had ik nog niet meegemaakt…
